พระปิดตาหลวงพ่อขำ วัดแก้ว

[จ่าดับ จับเปาะะ]

พระปิดตาหลวงพ่อขำ วัดแก้ว
ประวัติของหลวงพ่อขำ วัดแก้ว นั้นไม่มีข้อมูลปรากฎเป็นที่แน่ชัด มีเพียงแต่คำบอกเล่ากล่าวขานว่าท่านเป็นคนเชื้อสายลาว-เขมร เป็นคนผิวขาว รูปร่างสันทัด ท่านได้ธุดงค์แสวงบุญไปตามสถานที่ต่าง ๆ ในเขตธนบุรี ในยุคนั้นสมัยนั้นยังเป็นผืนป่า หลวงพ่อขำท่านได้ธุดงค์มาวิปัสสนากัมมัฏฐานอยู่ในป่าช้าของวัดแก้ว ท่านเป็นพระที่ไม่มีสมณศักดิ์ เป็นเพียงพระหลวงตาองค์หนึ่งซึ่งไม่ยึดติดในลาภยศสรรเสริญใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อเจ้าอาวาสวัดแก้วมรณภาพลง ชาวบ้านในละแวกนั้นจึงได้นิมนต์หลวงพ่อขำให้ท่านดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส ตั้งแต่ราวปี พ.ศ.๒๔๕๓ - ๒๔๘๒

หลวงพ่อขำ ท่านเป็นพระภิกษุอีกรูปหนึ่งที่สรงน้ำเพียงปีละหน ท่านเป็นพระที่คงแก่เรียนเพียรปฏิบัติและมีอภิญญาสูง ชอบเล่นแร่แปรธาตุ ท่านได้สร้างวัตถุมงคลเอาไว้ เช่น ตะกรุด ผ้ายันต์ ลูกอม แต่จะพบเห็นกันน้อยมาก พุทธคุณเด่นในทางเมตตา มหาอุตม์ อยู่ยงคงกระพัน เหล่าลูกศิษย์ต่างก็มาร้องขอให้ท่านสร้างพระไว้แจกแก่บรรดาญาติโยมและผู้ที่เลี่อมใสศรัทธาท่าน หลวงพ่อขำท่านจึงให้ชาวบ้านมาช่วยแกะแม่พิมพ์ขึ้น ลักษณะพระปิดตาของท่านจะเป็นทรงพิมพ์ปิดตาเพียงมือข้างเดียว และมืออีกข้างหนึ่งก็จะโยงก้น ถือได้ว่าเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของพระปิดตาของวัดแก้ว ในส่วนของมวลสารที่นำมาจัดสร้างนั้น ท่านได้นำเอาสมุดข่อยใบลานที่ลงอักขระเลขยันต์แล้ว มาบดตำคลุกเคล้ากับผงพุทธคุณ จึงทำให้วรรณะพระปิดตาของท่านจะเป็นสีดำอมน้ำตาล บางองค์ก็จะลงรัก บางองค์ไม่ได้ลงรัก พระปิดตาของท่านจะมีส่วนผสมของปรอทอยู่ด้วยทุกองค์ เมื่อส่องดูจะเห็นพรายปรอทขึ้นเป็นจุดเล็ก ๆ พระปิดตาของหลวงพ่อขำมีการสร้างไม่มากนัก ค่อนข้างจะพบเห็นกันน้อยมาก มีพุทธคุณเด่นในทางเมตตา มหาอุตม์ อยู่ยงคงกระพันชาตรี

หลวงพ่อขำท่านถึงแก่มรณภาพเมื่อราวปี พ.ศ.๒๔๘๒ – ๒๔๘๕ ชื่อเสียงกิตติคุณของท่านก็ยังคงเป็นตำนานและค้นคว้ากันมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

ขอบคุณ ชอบธรรม

[ผู้สาวมักเมา]

สาธุค่ะ