(https://media.komchadluek.net/uploads/images/md/2023/03/FurT0jnKUR11G46BfHwY.webp?x-image-process=style/LG-webp)
ในช่วงชีวิตการดำรงสมณเพศของพระศรีวิชัย ได้รับการยกย่องในการเป็นผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ และน้อยคนจะรู้ว่าในช่วงเวลาหนึ่ง พระศรีวิชัยหรือครูบาศรีวิชัยในอนาคต เกือบจะลาสิกขามาเป็นฆราวาส จากข้อมูลในหนังสือสารประวัติครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนาของ สิงฆะ วรรณสัย ระบุถึงเรื่องราวการเรียนวิชาอาคม โดยเรียนกับ ครูบาขัตติยะ หรือ ครูบาแค่งแคระ รวมทั้งการศึกษาและปฏิบัติ ในยุคสมัยนั้น การเรียนวิชาอาคมไม่ใช่เรื่องที่แปลก เป็นค่านิยมตามยุคสมัย
(https://media.komchadluek.net/uploads/images/contents/w1024/2023/03/uQpLndQTIXPBS9ytfFCZ.webp)
ตามการระบุของข้อมูล กล่าวไว้ว่า พระศรีวิชัย ให้ความสนใจในวิชาอาคม และยึดถือเป็นของวิเศษ นำพาความเจริญสู่ชีวิตมาให้ และว่ากันว่า ด้วยความเลื่อมใสในวิชาอาคม พระศรีวิชัยมีความคิดที่จะลาสิกขา รวมทั้งท่านยังได้สักขาหมึกดำทั้ง 2 ข้างตามความนิยมของชายล้นนาสมัยนั้น
จึงเปลี่ยนของพระศรีวิชัยมาถึงในที่สุด เวลานั้นครูบาขัตติยะมรณภาพลง พระศรีวิชัยจึงได้ทำบุญฌาปนกิจพระอาจารย์ หลังจากนั้นด้วยความเป็นพระที่มีพรรษามากที่สุดขณะนั้น พระศรีวิชัย จึงได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัด จากนั้นจึงทำการย้ายวัดจากที่ตั้งเดิมขึ้นไปอยู่บนเขา และให้ชื่อว่า วัดศรีดอนชัยทรายมูลบุญเรือง
ด้วยความคิดที่จะลาสิกขาตามความตั้งใจเดิมของพระศรีวิชัย เมื่อปรึกษาบิดามารดา และผู้สูงอายุที่เคารพ ต่างได้ห้ามปรามไม่ให้ลาสิกขา และได้ให้คำแนะนำว่าควรที่จะไปกราบลาพระอุปัชฌาย์ครูบาสมณะ เมื่อไปพบพระอุปัชฌาย์ ท่านได้เมตตาให้ไปกราบลาครูบาอุปละ ที่วัดดอยแต ที่อ.แม่ทา จากข้อมูลประวัติศาสตร์พื้นถิ่น ได้มีการระบุไว้อย่างน่าสนใจว่า วัดดอยแตนั้น เป็นหนึ่งในสองวัดสำคัญ คือวัดดอยแต และ วัดดอยคำ มีความสำคัญในการศึกษาพระพุทธศาสนาของแม่ทา มีพระในพื้นที่เคยเป็นถึงพระสังฆราชนครลำพูน ทั้ง 2 วัดที่กล่าวถึงมีชื่อเสียงในด้านให้การศึกษาทั้งปริยัติและปฏิบัติ
ขอบคุณแหล่งที่มา : komchadluek
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีดีค่ะ
เด็กรุ่นหลังจะได้ศึกษา